Kleszcze ekstrakcyjne służą do usuwania zębów i korzeni. Stanowią one podwójną dwuramienną dźwignię, składającą się z dwu części: krótszej, dostosowanej do uchwycenia zęba oraz dłuższej, którą obejmuje się dłonią. Krótsza część nosi nazwę dzioby kleszczy, dłuższa nazwana jest rękojeścią. Obie części kleszczy połączone są za pomocą zamka, który jest punktem obrotowym dla dźwigni, jaka stanowią kleszcze. Rozróżnia się dwie odmiany kleszczy: Bertena oraz Meissnera.
Kleszcze ekstrakcyjne BERTEN są oznaczone liczbami oraz liczbami i literami. Ze względu na różnorodność wymiarów kleszczy, wynikającą ze stosowania ich u dorosłych i u dzieci, wyróżnia się:
Zestaw Bertena liczy kilkanaście par kleszczy, które są przeznaczone do poszczególnych grup zębów. Zestaw te składa się z osobnej grupy kleszczów przeznaczonych do usuwania górnych zębów i z osobnej grupy dla dolnych zębów. Kleszcze do górnych zębów mają dzioby osadzone w przedłużeniu rękojeści, dzioby kleszczy do dolnych zębów są w stosunku do rękojeści ustawione pod kątem prostym. Rękojeść kleszczy składa się z dwu ramion, które są ułożone blisko siebie. Budowa rękojeści uzależniona jest od lokalizacji usuwanego zęba. Kleszcze do zębów przednich maja rękojeść prostą, do zębów przedtrzonowych i trzonowych mają rękojeść esowato wygiętą, co umożliwia uchwycenie zęba tkwiącego w dalszych partiach.